Dag 14 - 1 aug

Op dit moment hebben we een fantastisch uitzicht wanneer we dit verhaaltje maken, het regent pijpenstelen en het heeft zojuist geonweerd, ook hebben we eindelijk de verkoeling waar we naar verlangden. We zitten op onze veranda voor het huisje. Het uitzicht; bossen, bergen (de Rockies?) en daar gaan we weer, een biertje. Hier het verhaal hoe dat zo gekomen is. 

Vanochtend vertrokken we rond 7.45 uur richting ontbijt, het restaurant van het hotel was niet open. Moet je ook nog 20 min rijden voordat je wat kunt eten. ;-) Met name Andrea was daar erg blij mee. Na een prima maaltijd (muffin, bagel, croissant en koffie) op weg gegaan. Andrea had uitgevogeld dat het ging regenen en dat er kans was op onweer in de middag terwijl er een wandeling gedaan kon worden naar een of andere waterval (Helmcken falls, de itinerary van Wells Gray provincial park). Dus moesten we doorrijden om meters te maken. 

Op de website van onze accommodatie stond dat je een 10 km wandeling kon doen naar de waterval. Ze zijn hier niet scheutig met borden, we reden er voorbij. Om 11.10 uur zijn we bepakt en bezakt aan de wandeling begonnen. Er stonden maar een paar auto’s geparkeerd, we verwachtten een volle parkeerplaats. Ook kwamen we onderweg weinig mensen tegen. De wandeling ging door dichte bossen heen. Het tempo lag voor ons doen vrij hoog, want we hadden drie factoren die ervoor zorgden dat we er snel doorheen wilden zijn: de muggen (we werden lek gestoken), de beren die we mogelijk tegen zouden kunnen komen en de weersvoorspelling wat onweer betreft. 

Onze moeite werd beloond, we hebben dik een uur later op een prachtige klif kunnen lunchen. Met uitzicht op de waterval en het water dat ver beneden ons naar beneden donderde. Echt een prachtig uitzicht. En we hadden een prive-uitzicht, iets dat je niet vaak ziet. Aan de overkant zagen we dan ook alle toeristen die hun auto geparkeerd hadden en een klein stukje hoefden te lopen naar een look out van de waterval. Wij hadden een veel mooier uitzicht, want we stonden dichtebij de waterval. Daarnaast hadden we ervoor gewerkt. We zagen de waterval opbouwen wat een indrukwekkend gezicht gaf. Het was de moeite waard. 

Na de wandeling zijn we teruggereden naar onze accommodatie die we de heenweg gepasseerd waren. Er stonden al Nederlanders te wachten om te mogen inchecken, er was namelijk niemand bij de receptie. Gezellig een praatje gemaakt, de tijd vloog voorbij, toch een half uurtje moeten wachten. Ingecheckt en toen we zagen dat we geen koelkastje hadden maar even teruggelopen om koud bier te halen. En zo geschiedde het dat Mark en Andrea voor hun hutje zaten met een koud biertje of twee of drie met een Eurocard mastercard uitzicht en een bui op hun dak.

Het was een geslaagde dag.